توصیه‌های مؤسسه بهداشت عمومی نروژ را برای افرادی که در قرنطینه خانگی هستند بخوانید.
توصیه‌های مؤسسه بهداشت عمومی نروژ را برای افرادی که جداسازی شده‌اند بخوانید.
اگر با فرد آلوده در تماس بوده‌اید یا خودتان آلوده شده‌اید، ممکن است از بروز علائم یا وخیم شدن وضعیت سلامت خود احساس ترس کنید. بسیاری از افراد نیز ممکن است احساس بی‌قراری، غم، تنهایی یا خستگی کنند. با این حال، برای اکثر مردم دوران قرنطینه و جداسازی به‌خوبی خواهد گذشت و هرگونه واکنش روانی- اجتماعی موقت خواهد بود.
هنگامی که در حال قرنطینه یا جداسازی در منزل هستید، زندگی روزمره کل خانواده تغییر می‌کند. دیگر نمی‌توانید به روال سابق به سر کار، مدرسه یا مهد کودک بروید یا با دیگران ملاقات کنید. این مسئله اغلب منجر به کاهش فعالیت بدنی، کم شدن نظم غذا خوردن و شاید خوابیدن بیشتر یا کمتر می‌شود. اکثر افراد در نهایت وقت زیادی را پای نمایشگرهای خود می‌گذرانند. در حین جداسازی، روال‌های روزمره کودکان و نوجوانان نیز به دلیل عفونت تغییر می‌کند.
اقدامات توصیه شده برای افراد تحت تأثیر
از اخبار روز مطلع باشید – اما اجازه ندهید مقهور آن شوید
اطلاعات مهم و توصیه‌های مفید زیادی وجود دارد، اما تمرکز بیش از حد بر روی آخرین اخبار می‌تواند وقت زیادی را از شما بگیرد و به نگرانی‌ها دامن بزند. اگر می‌خواهید آخرین اخبار را داشته باشید ، از منابع معتبری مانند مؤسسه بهداشت عمومی نروژ و وب‌سایت‌های Helsenorge استفاده کنید.
برای روز خود برنامه داشته باشید
در هنگامی که در خانه گیر افتاده‌اید، ایجاد روال‌های جدید مهم است. سعی کنید ساعت زیستی طبیعی را حفظ نمایید. از نظر بسیاری از افراد، مدرسه و کار است که به زندگی روزمره ساختار، معنا و امنیت می‌بخشد. اگر از خانه کار می‌کنید، روش‌های مؤثری برای کار کردن پیدا کنید. همچنین خوب است که فعالیت خود را از طریق سرگرمی‌ها حفظ کنید.
اطمینان حاصل کنید که «میزان» فعالیت بدنی روزانه و نور روز کافی را داشته باشید
ممکن است زندگی در قرنطینه به‌راحتی تبدیل به زندگی توأم با عدم تحرک در فضای داخل خانه شود. فعالیت بدنی، پیاده‌روی در طبیعت و نور روز تأثیر مثبتی بر سلامت روان و خواب دارد. در هنگام شرکت در فعالیت‌های فضای باز، دستورالعمل‌های مؤسسه بهداشت عمومی نروژ را رعایت کنید.
حفظ ارتباطات اجتماعی
حتی در صورتی که در خانه خودتان قرنطینه یا جداسازی شده باشید، امکان برقراری ارتباط با دیگران از طریق رسانه‌های اجتماعی و از طریق تلفن وجود دارد. برای برقراری ارتباط با خانواده، دوستان، دانش‌آموزان دیگر و همکاران خود برنامه زمانی داشته باشید.
اقدامات توصیه شده برای کودکان، جوانان و خانواده‌ها در حین قرنطینه یا جداسازی
کودکان ممکن است نسبت به حضور در قرنطینه یا جداسازی در خانه واکنش‌های مختلفی داشته باشند. ممکن است برخی از آنها استرس، غم، اضطراب، ترس، عصبانیت یا تحریک‌پذیری را احساس کنند، در حالی که برخی دیگر هیچ‌گونه احساس منفی را در رابطه با قرنطینه تجربه نخواهند کرد. ممکن است بعضی از آنها دل درد، سردرد یا درد در سایر قسمت‌های بدن را تجربه کنند و ممکن است فکر کنید دارید مریض می‌شوید. همچنین ممکن است از این مسئله بترسید که ممکن است والدین یا خواهر و برادرهایتان مریض باشند. تمام این احساسات طبیعی است. این واکنش‌ها در اکثر مردم دائمی نخواهد بود. با این حال وقتی زندگی روزمره به این صورت تغییر می‌کند، ممکن است وضعیت برای کل خانواده چالش‌برانگیز باشد.
این را هم می‌دانیم که در هنگام تجربه وضعیتی که مجبور هستید به همراه فرزندان خود به عنوان یک خانواده قرنطینه شوید، کارهای لذت‌بخش زیادی وجود دارد که می‌توان آنها را انجام داد:
با کودکان خود صحبت کنید
کودکان به اطلاعاتی در مورد دلیل قرنطینه یا جداسازی و اینکه می‌توانند چه کارهایی انجام دهند، نیاز دارند. مهم است که کودکان بدانند با قرنطینه شدن دارند به جلوگیری از ابتلای دیگران به بیماری کمک می‌کنند. از کودکان بپرسید چه سؤالاتی دارند و به آنها پاسخ بدهید. به یاد داشته باشید که کودکان بیشتر از آنچه فکر می‌کنید مسئله را درک می‌کنند. همچنین ممکن است کودکان نسبت به اوضاع احساس گناه کنند یا به شدت بترسند. منتظر نمانید تا به سراغتان بیایند و از شما سؤال کنند. سؤال کنید که چه اطلاعات و اخباری را دریافت کرده‌اند و به هر سؤالی که ممکن است داشته باشند پاسخ بدهید.
ایمنی مسری است
وقتی خودتان احساس امنیت کنید، کودکان نیز احساس امنیت می‌کنند. کودکان در هنگام ترس به آسودگی خاطر و مراقبت نیاز دارند. چند نفس عمیق بکشید و آرامش خود را پیدا کنید. با شناختن احساسات کودکان و کمک به آنها جهت مدیریت تمام احساساتشان، برایشان آرامش خاطر را ایجاد کنید. ممکن است در این مرحله نیازمند آن باشند که بزرگسالان شکیبایی بیشتری به خرج دهند.
روال‌های روزمره را حفظ کنید
اگرچه شاید رفتن به مهد کودک یا مدرسه امکان‌پذیر نباشد، فکر خوبی است که فعالیت‌های روزانه را تعیین کنید، مثل بلند شدن از خواب و رفتن به رختخواب در زمان مشخص، فعالیت بدنی و انجام کارهای مدرسه. وعده‌های غذایی، خواب و فعالیت بدنی سالم و منظم به کاهش استرس در بدن کودکان و بزرگسالان کمک می‌کند. ممکن است در هنگام ترس یا بیماری روال خواب مختل شود. روال‌های روزمره عادی مربوط به خواب را رعایت کنید. اجازه ندهید فرزندانتان به تنهایی وقت زیادی را با تلفن و تبلت خود بگذرانند. خوب است یک ساعت قبل از خواب نمایشگرها و تلفن‌ها را کنار بگذارید. طبیعی است که کودکان در طول شب بیدار شوند و به سراغ والدین خود بیایند. این وضعیت موقتی است.
ارتباطات اجتماعی
از طریق رسانه‌های اجتماعی و تلفن با دوستان و خانواده در تماس باشید. این مسئله حمایتگرانه و تشویق‌کننده بوده و استرس را کاهش می‌دهد.
کارهایی را انجام دهید که برایتان تأثیرگذار است
کارهایی را انجام دهید که شما و خانواده‌تان از آنها لذت می‌برید مانند تماشای فیلم، خواندن کتاب، گوش دادن به موسیقی یا کتاب‌های صوتی. اوقات خانوادگی می‌تواند مثبت باشد اما به این واقعیت نیز توجه داشته باشد که ممکن است کودکان نیاز داشته باشند مدتی تنها بمانند.
کمک بگیرید
ممکن است خانواده‌ها در شرایط دشوار به کمک نیاز داشته باشند. با سیستم پشتیبانی مقامات محلی خود تماس گرفته یا با یک خط تلفن کمک‌رسانی تماس بگیرید.