اقدامات کاهش استرس در زمان قرنطینه یا جداسازی

در خانه ماندن به منظور قرنطینه یا جداسازی می تواند پر از استرس باشد. احتمال احساس اضطراب، تنش یا تحریک پذیری یا مشکلات در زمینه تمرکز یا مشکل در خوابیدن غیرمعمول نیست.

 توصیه های انستیتوت صحت عمومی ناروی برای افرادی که در قرنطینه خانگی هستند را بخوانید.

توصیه های انستیتوت صحت عمومی ناروی برای افرادی که جداسازی شده اند را بخوانید.

در خصوص گروه های مختلف به صفحه مشاوره ما مراجعه کنید: پرسونل مراقبت های صحی، کلانسالان، اطفال، خانواده های آسیب پذیر و افرادی که مشکلات صحت روانی را تجربه می کنند.

اگر با فرد مبتلا در تماس بوده اید یا خودتان مبتلا شده اید، ممکن است از بروز اعراض و علائم یا بدتر شدن وضعیت صحت خود احساس ترس کنید. همچنین بسیاری از افراد ممکن است احساس بی قراری، غم، تنهایی یا خستگی کنند. با این حال، برای اکثر مردم دوران قرنطینه و جداسازی به خوبی خواهد گذشت و هر نوع عکس العمل روانی- اجتماعی موقت خواهد بود.

هنگامی که در حال قرنطینه یا جداسازی در خانه هستید، زنده گی عادی روزانه کل خانواده تغییر می کند. دیگر نمی توانید طبق عادت سابق به سر کار، مکتب یا کودکستان بروید یا با دیگران ملاقات کنید. این مسئله اغلب منجر به کاهش فعالیت بدنی، کم شدن نظم غذا خوردن و شاید خوابیدن زیادتر یا کمتر می شود. اکثر مردم در نهایت وقت زیادی را پیش نمایشگرهای خود صرف می کنند. همچنین در زمان جداسازی، عادات روزانه اطفال و نوجوانان به دلیل عفونت تغییر می کند.

اقدامات توصیه شده برای افراد تحت تأثیر

از اخبار روز باخبر باشید – اما اجازه ندهید تحت تاثیر آن قرار بگیرید

معلومات مهم و توصیه های سودمند زیادی وجود دارد، اما توجه بیش از حد بالای آخرین اخبار می تواند وقت زیادی را از شما بگیرد و به نگرانی ها دامن بزند. اگر می خواهید آخرین اخبار را داشته باشید، از منابع معتبری مانند انستیتوت صحی عمومی ناروی و ویب سایت های Helsenorge استفاده کنید.

برای روز خود پلان داشته باشید

در زمانیکه در خانه بند مانده اید، ساختن عادت های جدید مهم است. سعی کنید ساعت زیستی طبیعی را حفظ نمایید. برای اکثر افراد، مکتب و کار است که به زنده گی روزانه ساختار، معنا و امنیت می دهد. اگر از خانه کار می کنید، روش های مؤثری برای کار کردن پیدا کنید. همچنین خوب است که فعالیت خود را از طریق ساعت تیری ها حفظ کنید.

اطمینان حاصل کنید که «میزان» فعالیت بدنی روزانه و نور روز کافی را بدست آورید

ممکن است به راحتی زنده گی در قرنطینه تبدیل به زنده گی همراه با عدم تحرک در فضای داخل خانه شود. فعالیت فیزیکی، پیاده روی در طبیعت و نور روز تأثیر مثبتی بر صحت روانی و خواب دارد. در هنگام اشتراک در فعالیت های فضای باز، طرزالعمل های انستیتوت صحت عمومی ناروی را مراعات کنید.

حفظ ارتباطات اجتماعی

حتی در صورتی که در خانه خودتان قرنطینه یا جداسازی شده باشید، امکان برقراری ارتباط با دیگران از طریق رسانه های اجتماعی و از طریق تلیفون وجود دارد. برای برقراری ارتباط با خانواده، دوستان، دیگر متعلمین و همکاران خود پلان زمانی داشته باشید.

اقدامات توصیه شده برای اطفال، جوانان و خانواده ها در زمان قرنطینه یا جداسازی

اطفال ممکن است نسبت به حضور در قرنطینه یا جداسازی در خانه واکنش های مختلفی داشته باشند. ممکن است برخی از آنها استرس، غم، اضطراب، ترس، عصبانیت یا تحریک پذیری را احساس کنند، در حالی که برخی دیگر کدام احساس منفی را در رابطه با قرنطینه تجربه نخواهند کرد. ممکن است بعضی از آنها دل درد، سردرد یا درد در سایر قسمت های بدن را تجربه کنند و ممکن است فکر کنید درحال مریض شدن هستید. همچنین ممکن است از این مسئله بترسید که ممکن است والدین یا خواهر و برادرهایتان مریض باشند. تمام این احساسات طبیعی است. این عکس العمل ها در اکثر مردم دوامدار نخواهد بود. با این حال وقتی زنده گی روزانه به این صورت تغییر می کند، ممکن است وضعیت برای کل خانواده چالش برانگیز باشد.

این را هم می دانیم که در زمان تجربه وضعیتی که مجبور هستید به همراه اولادهای خود به عنوان یک خانواده قرنطینه شوید، کارهای لذت بخش زیادی وجود دارد که می توان آنها را انجام داد:

با اطفال خود صحبت کنید

اطفال به معلوماتی در مورد دلیل قرنطینه یا جداسازی و اینکه می توانند چه کارهایی انجام دهند، ضرورت دارند. مهم است که اطفال بدانند با قرنطینه شدن به جلوگیری از ابتلای دیگران به مریضی کمک می کنند. از اطفال بپرسید چه سؤالاتی دارند و به آنها جواب بدهید. به یاد داشته باشید که اطفال بیشتر از آنچه فکر می کنید مسئله را درک می کنند. همچنین ممکن است اطفال نسبت به اوضاع احساس گناه کنند یا به شدت بترسند. منتظر نمانید تا به سراغ شما بیایند و از شما سؤال کنند. سؤال کنید که چه معلومات و اخباری را دریافت کرده اند و به هر سؤالی که ممکن است داشته باشند جواب بدهید.

ایمنی مسری است

وقتی خودتان احساس امنیت کنید، اطفال هم احساس امنیت می کنند. اطفال در هنگام ترس به آسودگی خاطر و مراقبت ضرورت دارند. چند نفس عمیق بکشید و آرامش خود را پیدا کنید. با شناختن احساسات اطفال و کمک به آنها جهت مدیریت تمام احساساتشان، برایشان آرامش خاطر را ایجاد کنید. ممکن است در این مرحله نیازمند آن باشند که کلانسالان صبر وحوصله بیشتری از خود نشان بدهند.

عادت های روزانه را حفظ کنید

حتی اگر رفتن به کودکستان یا مکتب ممکن نباشد، فکر خوبی است که فعالیت های روزانه را تنظیم کنید، مثل بیدار شدن از خواب و رفتن به بستر خواب در یک زمان نورمال، فعالیت بدنی داشتن و انجام کارهای مکتب. وعده های غذایی، خواب و فعالیت بدنی سالم و منظم به کم شدن استرس در بدن اطفال و کلانسالان کمک می کند. ممکن است در هنگام ترس یا مریضی عادت خواب مختل شود. عادت های روزانه عادی مربوط به خواب را مراعات کنید. اجازه ندهید فرزندانتان به تنهایی وقت زیادی را با تلیفون و تبلت خود صرف کنند. خوب است یک ساعت قبل از خواب نمایشگرها و تلیفون ها را به کناری بگذارید. طبیعی است که اطفال در طول شب بیدار شوند و به سراغ والدین خود بیایند. این وضعیت موقتی است.

ارتباطات اجتماعی

از طریق رسانه های اجتماعی و تلیفون با دوستان و خانواده به تماس شوید. این مسئله حمایت کننده و تشویق کننده بوده و استرس را کاهش می دهد.

کارهایی را انجام دهید که برایتان موثر است

کارهایی را انجام دهید که شما و خانواده تان از آنها لذت می برید مانند تماشای فلم، خواندن کتاب، گوش کردن به موسیقی یا کتاب های صوتی. اوقات خانوادگی می تواند مثبت باشد اما به این حقیقت نیز توجه داشته باشید که ممکن است اطفال ضرورت داشته باشند که مدتی تنها بمانند.

کمک بگیرید

ممکن است خانواده ها در شرایط سخت، به کمک ضرورت داشته باشند. با سیستم حمایوی مقامات محلی خود به تماس شده یا با یک خط تلیفون کمک رسانی به تماس شوید.