Koronawirus: Informacja i porada dla dzieci i młodzieży w trudnej sytuacji życiowej

Każda rodzina jest inna. Spędzanie z najbliższą rodziną mnóstwa czasu może bywać naprawdę trudne. Gdybyś przestaław(a) sobie z tym radzić, pamiętaj, że pozostają do Twojej dyspozycji telefoniczne linie wsparcia.

Zamknięcie w domu z powodu epidemii koronawirusa:

  • Każda rodzina jest inna. Spędzanie z najbliższą rodziną mnóstwa czasu może bywać naprawdę trudne.
  • Złość, strach i niecierpliwość to stosunkowo normalne reakcje na okoliczności takie jak te panujące obecnie. Sytuacja jest nietypowa: wirus szybko się rozprzestrzenia i zaraża wiele ludzi. Strach nie jest tu niczym dziwnym.
  • Dorośli mogą się teraz szczególnie mocno złościć, irytować lub smucić. Niektórzy mogą się nawet robić agresywni. To w żadnym wypadku nie jest Twoja wina.
  • Niektórym dzieciom i nastolatkom jest w ich domach ciężko. To się może wiązać z poczuciem osamotnienia. W okolicznościach tak nietypowych jak obecne samotność może doskwierać tym młodym ludziom szczególnie mocno.
  • Jeżeli w domu jest Ci ciężko, to bardzo ważny jest kontakt ze znajomymi i krewnymi — telefoniczny i przez media społecznościowe. Możesz rozmawiać z nimi o tym, jak sobie radzisz w domu, lub o innych rzeczach.
  • Jeżeli w domu jest Ci bardzo ciężko, to pomocne może się okazać przebywanie gdzieś indziej, gdzie czujesz się bezpiecznie. Dobrym pomysłem może też być znalezienie takiego miejsca, w którym miał(a)byś czas dla siebie.
  • Poza tym ważne jest przestrzeganie następujących reguł:
    • Nie rezygnuj z zajęć, które lubisz.
    • Odżywiaj się normalnie i nie chodź spać zbyt późno.
    • Nie rezygnuj z aktywności fizycznej, jeżeli sprawia Ci ona przyjemność.

Jak postępować, kiedy w domu robi się naprawdę źle?

Gdyby sytuacja w Twoim domu pogorszyła się na tyle, że potrzebna byłaby Ci pomoc, to możesz skorzystać z następujących źródeł wsparcia:

Jak rozprzestrzenia się koronawirus? Czy grozi mi zachorowanie?

  • W Norwegii panuje stan nadzwyczajny z powodu epidemii koronawirusa. To jednak minie. Świat wróci do normy — tylko nie wiemy jeszcze, kiedy.
  • U większość ludzi zarażonych wirusem przebieg choroby będzie łagodny. Niektórzy rozchorują się na tyle, że konieczna będzie w ich przypadku hospitalizacja. Takimi jednostkami są na ogół osoby starsze lub z chorobami współistniejącymi. Szpitale udzielą pomocy wszystkim, którzy będą jej potrzebowali.
  • Dzieci zarażone wirusem zwykle nie rozchorowują się tak mocno jak dorośli.
  • Na temat koronawirusa krąży mnóstwo plotek. Niektóre dzieci były obwiniane o jego rozprzestrzenianie. To oczywiście jest nieprawda. Zarażone wirusem dziecko nie jest niczemu winne.
  • Pewna obawa przed chorobą lub zarażeniem jest normalna. Do tego, żeby nie złapać wirusa, możesz przyczynić się sam(a) na wiele sposobów: między innymi nie wychodząc z domu oraz często i dokładnie myjąc ręce.
  • To ważne, żeby każdy odegrał swoją rolę w przeciwdziałaniu rozwojowi epidemii. Właśnie dlatego dzieci i nastolatkowie nie chodzą obecnie do szkoły ani na zajęcia pozalekcyjne.

Informacja:

  • Kiedy słyszy się o czymś nowym i nieznanym, łatwo o niepokój lub strach. Niektórzy mają obawy, że coś mogłoby się stać ich przyjaciołom lub rodzinie. Takie odczucia są najzupełniej normalne.
  • Do dzieci i młodzieży dociera mnóstwo informacji z internetu i mediów społecznościowych. Zdobywanie informacje jest ważne — ale ich nadmiar może przerażać.
    • Chroń siebie. Być może lepiej pooglądać coś innego.
    • Gdybyś opanował Cię strach lub niepokój, zrób sobie przerwę i zajmij się czymś, co sprawia Ci radość.
    • Rozmowa z kimś może sprawić, że poczujesz się lepiej.
  • Niektóre z informacji zamieszczanych w internecie są nieprawdziwe, dlatego nie szukaj wiadomości byle gdzie.